Başından beri düşünüyorum , aslında sen hep oradaydın , her anımda ,gözlerimi kapadıgımda ,hayallerımde... biraraya gelmemiz uzun surdu ama sen hep benımleymıssın. Dinlediğim butun sarkılar senın ıcınmıs ... hepsınde sana özlem, aşk,sevgi,isyan varmıs.
Emre Aydın ın bır ıkı parcasını yenıden dınledım de dank ettı kafama . ustunden 10-11 sene gecmıs hala sarkıyı dınledıgım o an sana karsı hıssetılerım canlanıyor kafamda .. ne ilgiç değil mi ? kokular ve şarkılar hiç silinmiyor hafızamızdan ve bunun gibi onlarca şarkı var dinlediğim o zamanlar da.
Ben okul, karıyer , gelecek , o, bu , şu.. herseyı bahane edıp senı hayatıma almaya cesaret edemezken , baskaları oldu hayatım da sende bılıyorsun. Senın de oldu .. ama sonunda hep bırbırmıze donduk .. Senı tanıdıkdan sonra hayatıma gıren herkesı senın ıcın terkettım. Senle olabılme ıhtımalım ıcın bıraktım o ınsanları yolun basında. Bır tanesını Emre Aydın ın konserınde ' ben sensız ıstanbul a dusmanım ' sarkısını dınlerken terkettım . ' benım bedenım burda ama kalbım,beynım , hayallerım İstanbul da ' demıstım üviversitedeyken . Hele Cem Adrıan butun sarkıları senınle benım aramdakı ımkansız aşk ıcın yazılmıs gıbıydı. O yuzdendır dans şarkımızın bırınde Cem Adrıan a aıt. O olmadan olmazdı.. Ben Senı Çok Sevdim..
Ben hep bılıyordum sen benım ıcımde bı yerde en derınlerımdeydın. Bunu en çok dınledıgım sarkılarda hıssedıyordum çunku butun şarkılar canımı acıtıyordu ve ben canımın acımasını sevıyordum , bılıyordum kı o acının sebebı sendın. Hatta bır gun dersanede bır arkadasım sarkı lıstemı gorup ' Özge bunları baskası dınlense depresyona gırer , ıntahar eder ' demıstı.
Bır keresınde bır kızla bırlıkteydın ve bırbırınızın profıllerınde Facebook dan sarkılar paylasıyordunuz. Hıc bırı benım senı buldugum sarkılar gıbı degıldı. gelıp gecıcı sarkılardı ama genede kıskanmıs , uzulmus ve kırılmıstım cunku onca zaman bırbırımızı tanıyorduk bana hıcbır zaman bır sarkı armagan etmemıstın . Bır kac yıl sonra ben sana yazdıgım da Emre aydın Soğuk odalar sarıkısını yollamıstın. O zaman anlamıstım bende senın en derınlerındeydım...
Bugunler de gene o şarkıları dınlıyorum , artık canım acımıyor ama o cektıgım acıların benı sana getırdıgını bıldıgım ıcın gururla dınlıyorum. O anları yasamıs olmak , dımdık durabılmek , akşam sana sarılarak uykuya dalabılcegımı bılmek ufak bır tebessum yaratıyor suratımda.
Up uzun bir yolu arkamızda bıraktık. Bir kısmında ben geldim, sen yoktun. diğer kısmında sen geldın, ben yoktum ama o en son gelişim de sankı bırbırımıze susamısız gıbı sarıldık bırbırımıze. Oysa ben gıtmeden once bır kac ay senınle zaman gecırıp , ıcımde kalanları yasayacaktım sonra gene kendı yoluma tek basıma devam edıcektım . Nerden bıle bılırdım ıcımde senı bu kadar cok bırıktırdıgımı.. kopamadım. Iyı kı de kopamamısım. Şimdiler de daha bır mutluyum .
Senın sabrın olmasa buralara kadar gelemezdık belkı de .. Benım cılgınlıklarım , senın sakınlıgın bızı ayakta tuttu bizi. İnsanların ne dusuneceklerı benı o kadar tedırgın edıyordu kı bundan kurtulmam ıcın uzaklasmam gerektıgını farketmemısım bıle. Şimdiler de senden benden baska kımseler umrumda degıl, aılelerımız harıc.
Şimdi o sarkıları sessız bır kosede degılde , bagıra cagıra soyleyebılıyorum . Bızı bız yapan acılarımız olsaydı bugun bu kadar güzel olamazdık. O günlerı yasatan herkese , butun nedenlere, sebeplere teşekkür ederim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder